Gistav Kurbe, “Obala Palavasa”, 1854.
Gustave Courbet
Gustave Courbet
Gustave Courbet
Gustave Courbet
Mislim da se ni u jednom drugom žanru, koliko u žanru mrtve prirode, francuski slikar Gustav Kurbe nije pokazao kao izvrstann kolorista, i pre svega kao kolorista. Sve prikazane slika do sada odlikuje nizak horizont posredstvom koga nebo dolazi do izražaja, a naročito oblaci i njihova dinamika. Svakom slikom preovlađuje drugačiji tonalitet kojim, za razliku od romantičarskih pejsaža Fridriha i Tarnera, nije prikazana lična drama umetnika niti drama univerzuma, buka i bes prirode koja se obrušava na svog hodočasnika, već mirna obala, svakodnevno prebivalište onih koji tu rade ili tuda prolaze posmatrajući brodove i sakupljajući školjke.
Prvom slikom na kojoj prikazana muška figura kao da otpozdravlja brodu koji se udaljava od obale preovlađuje plava boja u nekoliko nijansi koja je u kompatibilnom tonalitetu sa zlatikastom bojom peska. Na drugoj slici, onoj koja prikazuje morske talase nadražene silinom vetra, preovlađuju tamni tonovi njenom sredinom dok se na krajevima slike njima suprotstavlja bela boja vedrog neba koja se probija iza tamnih oblaka, kao i bela boja soli kojom talasi dodiruu obalu. Trećom slikom preovlađuju svetli tonovi boje kajsije, dočaravajući atmosferu nalik onoj posle oluje, suton čiji hladan vazduh u kombinaciji sa toplim bojama – jedna disparatna energija – izaziva setu. Poslednje dve slike – nalik prikazima doba dana, nalik prikazu ranog jutra i podneva – zahvaljujući potezima četkice umiruju pogled i doprinose zvucima uobičajenim za ta doba: tišinama. Njenih tonaliteta ima koliko i nijansi jedne boje.
Administrator youtube kanala Pobednik postovao je dokumentarac o životu i radu, putovanjima, boravku u Parizu, izložbama, skandalima, ljubavima i političkim opredeljenjima ovog slikara pa sam smatrala da je prigodno da uz tekst i reprodukcije postujem i ovaj film.
.
.
